دشمن اصلی صنعت خودرو کیست؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی میهن صنعت، صنعت خودرو بر اساس ماموریت ذاتی خود که همانا تولید درکشور است طبق عادت مرسوم بنگاه هایی با این عظمت که در سراسر دنیا از تسهیلات بانکی برای سرمایه در گردش خود استفاده می کنند ، همچون گذشته بدنبال دریافت تسهیلاتی بود که با توجه به بهره بالای آن در فضای نامطمئن تولید به تعبیری کاچی بهتر از هیچی میباشد.
در سال گذشته آنچه بیش از هر چیز در بغرنج شدن فضای اقتصادی و تولیدی این صنعت تاثیرگذار بوده است کارشکنی های بانک مرکزی و ایجاد شرایط نامطمئن در نقدینگی و تاثیر منفی آن بر تولید خودرو بوده است که باعث شد ثبات تولید با اقدامات نا ثواب بانک مرکزی و وزارت اقتصاد و دارائی با پایه ای شکسته مواجه شود.
در این بین وقتی قرار شد اشتباهات دهه گذشته وزارت اقتصاد در غیر واقعی بودن نرخ ارز به سیر منطقی واقعی شدن آن بیانجامد طبیعتاً بنگاه های تولیدی خودروسازی باید در این کنش ناهنجار و آنی مورد اتخاذ تصمیم گیرندگان کلان اقتصادی، فرصتهای مطلوب داشته باشند و در همین راستا بود که با بررسی کارگروه های کلان نگر در کشور قرار شد مبلغی بعنوان تسهیلات به این صنعت اختصاص داده شود که بار این فعل و انفعال آنی در صنایع مادری چون خودروسازی کاسته و اقدامات نسنجیده و شتابزدگی برخی از مسئولین باعث پس رفت سیر معمولی تولید در این واحدهای پر اشتغال نشود.
اما تا امروز بواسطه بخشنامه های رنگارنگ بانک مرکزی، نه تنها از تسهیلات 2000 هزار میلیاردی مصوب کارگروه حمایت از تولید خبری نشد که حتی این مبلغ که با 50 درصد کاهش نیز مواجه شده بود نیز بدست خودروسازان نرسید.
از دیرباز افزایش تعرفه واردات خودرو که یکی از عوامل موثر در حمایت از تولید داخلی بشمار می آمد و این موضوع از طرفی باعث شده بود که واردکنندگان پرقدرت خودروهای لوکس بدلیل کسب سودهای نجومی خود بدنبال آزاد سازی واردات خودرو در کشور باشند و در همین راستا با اظهارنظرات غیر کارشناسانه و نفوذ به رده های بالای اقتصادی کشور، تصمیم گیرندگان این امر را با خود همراه کرده تا به آرزوی دیرین خود دست پیدا کنند. از نظر بسیاری از کارشناسان اعمال نفوذ این عده که معمولاً پشت پرده بکار خود ادامه می دهند یکی از تاثیرگذارترین عوامل در بی مهری های صورت گرفته در صنعت خودرو بوده است.
همچنین تاثیر مساله تحریم های کشورهای غربی و آثار منفی آن در صنعت خودرو اجتناب ناپذیر است و نمی توان از این مساله فرار کرد اما در کنار تحریم های کشورهای غربی همه صنایع کوچک و بزرگ کشور انتظار حمایت از سوی تصمیم گیرندگان داخلی را داشتند و منتظر بودند که بخشی از آثار تحریم های غربی با حمایت های داخلی و اقدامات درست وکارشناسانه و شناخت برهه زمانی موجود، پوشش داده شود.اما آنچه که صنعتگران را در سال گذشته دل زده و نا امید کرد، خود تحریمی هائی بود که از سوی نهادهای مختلف و در راس آن بانک مرکزی صورت پذیرفت.
وقتی گشایش اعتبار یا همان ال سی های معروف بعد از اختلاس 3 هزار میلیاردی با بخشنامه های متعدد و ممتد بانک مرکزی تغییر یافت و هزینه گشایش ال سی ها از 20 به 135 درصد افزایش پیدا کرد و گزینه هایی همچون یوزانس و فاینانس نیز به همین صورت از روی میز شرکتهای قطعه ساز و خودروساز حذف شد عملا وضعیت به گونه ای شد که دیگر پولی برای ادامه کار در خزانه صنعت قطعه و خودروسازی وجود نداشت و این روش باعث تغییر دیدگاه تولیدکنندگان به واسطه گری واقدامات از این دست منجر شد. عاملی که تولیدگری را از بین برد و باعث افزایش دلالی در کشور بود.

درعین حال برخی از کارشناسان معتقدند که در کنار این موضوعات صنعت خودرو بعنوان سیبل شناخته شده قدرتمندان در سال گذشته بود که باعث شد تمام ضعف های اقتصادی از جمله نوسانات قیمتی کالاهای مختلف پشت پرده افزایش قیمت و نزدیک به واقعی شدن قیمت این کالا ها پنهان شود و خبر سازی های صداوسیما باعث تغییر بخشی از نگرش مردم نسبت به خودروسازی شود.این امر باعث شد که علاوه بر از بین رفتن گردش مالی ، بی میلی مردم در خرید خودرو و نهایتاً جلوگیری از سرازیر شدن پول به این صنعت نیز شود.
بزرگترین انتقادات از صنعت خودرو شامل قیمت گذاری این کالا بود. سوال اصلی در خصوص اشتباهات اتفاق افتاده در صنعت خودرو و انتقادات مطرح شده در این خصوص این است که منتقدانی که قیمت خودرو را غیر واقعی و پائین تر از حد کنونی می دانند آیا دیدگاه خود را به سمت تولید نیز برگردانده اند یا فقط زیر لوای دفاع از حقوق مصرف کننده به دنبال منافع دیگری در این خصوص هستند؟
برای مثال در 6 ماه دوم سال گذشته اظهارنظرات شورای رقابت تنها مختص صنعت خودرو بوده است و جای آن دارد که مسئولان آن شورا پاسخ دهند که از غیر واقعی بودن قیمت های دیگر شرکتها و سازمان ها و یا حتی همان رسانه هایی که شوق مصاحبه با آنها وجودشان را فرا گرفته است خبر ندارند؟
شورای رقابت باید پاسخ دهد آیا برای یک مصرف کننده معمولی قیمت کالاهای مصرفی نظیر گوجه مهمتر است یا قیمت خودرو؟ برای جوانان دم بخت احتکار لوازم خانگی و افزایش قیمت آن مهمتر است یا قیمت خودرو؟ برای مهمانان نوروزی آجیل مهمتر است یا خودرو؟در تمام سوالات مطمئناً کالاهای مصرفی خانوار را باید جزء مهمترین دغدغه های مردم دانست که متاسفانه از دید بسیاری از مدعیان حقوق مصرف کننده پنهان مانده است. البته سوال بسیار است سوالاتی نظیر این که چرا خودرو به جمع کالاهای مصرفی اضافه شده است و پاسخ ها هم معلوم!
حال صنعت خودرو مانده است و نهادهایی که یا از سر بی اطلاعی یا از روی دشمنی با اقدامات خود کرکره این صنعت را با آرامش خاصی به پائین می کشند و فکر عقوبت این کار را هم ندارند که چه تبعاتی در صورت تعطیلی این صنایع دامن گیر کشور خواهد شد؟
به گزارش فرارو درهر حال بنظر می رسد صنعت خودرو با ادامه این روند قدرت ادامه بکار خود را از دست داده و انتظار می رود هر چه زودتر به داد این صنعت رسید و در این راه باید با حمایت های کافی بدنبال برگرداندن این صنعت به روند قبلی خود بود تا علاوه بر اشتغال فضای اقتصادی حاکم بر صنایع کشور بهبود و اقتصاد ملی با روند بهتری بکار خود ادامه دهد.