دور خیز بلند شرکای فرانسوی/سهم صنعت خودرو ازبازار منطقه کم خواهد شد؟

به گزارش خبرنگار حوزه خودرو پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، همواره حوزه صادرات و کسب سهم بازار منطقه برای خودروسازان داخلی از اهمیت ویژه ای برخوردار بوده است چنانکه دیدم در دوران تحریم، بازارهای منطقه ای که قبل از شروع تحریم ها به دست آمده بود، کور سوی امید جاده مخصوصی ها شد تا به واسطه ی آن در بحران اقتصادی کشور غرق نشوند.

دو غول جاده مخصوص در سالهای گذشته توانستند بخشی از کشورهای همسایه و نیز برخی از کشورهای آفریقایی را میزبان محصولات خود کنند و تا اندازه ای از صادرات محصولات خود به سودی برسند که خلاء های اقتصادی داخلی آنان را پر کند.

منطقا پس از رفع تحریم ها هر دو خودروساز بزرگ کشور می بایست تمهیداتی اتخاذ می کردند تا خیز بلندتری به سمت حوزه صادرات بردارند و بر همین اساس بود که در قراردادهای جدید خودرویی موضوع صادرات محصولات، رکن اصلی قرارداد به حساب می آمد و وزارت صنعت و همچنین خود خودروسازان نیز تاکید ویژه ای بر آن داشتند.

نکته ی قابل تامل اینجاست که هر دو شریک فرانسوی صنعت خودروی ایران قصد دارند در بازارهای هدفی مانند بازار منطقه ای و کشورهای آفریقایی دست به تولید خودرو بزنند.

رنو که همواره اعلام داشته قصد دارد  ایران را مرکز تولید و صادرات محصولات خود در منطقه قرار دهد، سر از پاکستان در آورد و پژو که به تازگی مدعی شده بار سفر خود جهت سفر به بازار شمال آفریقا را بسته است، بازاری که بخشی از آن در اختیار خودروسازان داخلی است.

از سیاست های متناقض گونه شرکای فرانسوی که عبور کنیم، نمی توان از کم رنگ شدن سهم بازار ایران در منطقه به سادگی عبور کرد.

اینکه بازارهای صادراتی به دست آمده تا چه اندازه و به چه دلیل محدود بوده اند، دلایل مختلفی دارد که مهمترین آن دخالت های سیاسی در این حوزه بود.راه اندازی خط تولیدهای فرمایشی برخی از افراد که در شهرهایی که هیچ توجیه اقتصادی برای خودروسازان نداشت، به عبارتی هدر رفتن سرمایه ای بود که می بایست در حوزه صادرات سرمایه گذاری میشد.

البته از کم کاری خودروسازان نیز در این زمینه نباید عبور کنیم که خود آن هم به دلایل نبود پیش نیازهایی نظیر سوء مدیریت، اتفاق افتاده که نتیجه اش در حال صنعت خودرو کشور نماینگر شده است.

در قراردادهای جدید خودرویی، قرار بر صادرات 30 درصدی محصولات تولیدی مشترک شد که خیز بلند و مستقل شرکای فرانسوی به سمت بازارهای منطقه ای و البته آفریقای شمالی، آن هم با توجه به شرایط قراردادهای جدید در خصوص صادرات، زنگ خطری برای خودروسازان داخلی محسوب می شود.

به نظر می رسد مدیران رنو و پژو به واسطه ی تجربیات سالیان گذشته و البته بر طبق قوانین مدیریتی که می گوید جایگزین مناسب لازمه ی پیشبرد روند یک قرارداد است، به فکر تمامی احتمالات موجود بوده اند.

نفوذ دو یار فرانسوی صنعت خودرو ایران در بازارهای صادارتی که توسط غول های جاده مخصوص کسب شده است، برای رنو و پژو یک تیر و دو نشان محسوب می شود.

عمل به بند قرارداد در حوزه صادرات و حضور پر رنگ تر در بازارهایی که احتمالا در شرایط تیره و تار شدن روابط، بازارهای صادراتی منطقه و غیر منطقه ای خودرا که در آن نقش ایفا کرده اند، از دست ندهند، دو اتفاق مهم این سیاست مدیریتی است.

دبیر انجمن قطعه‌سازان نیز طی گزارشی اعلام کرده که پژو هنوز تمایلی به داخلی سازی قطعات هایتک نشان نداده است و بر همین اساس و با توجه به توان فعلی صنعت خودرو کشور، کسب سهم بیشتری از بازارهای صادراتی در دستان شرکای فرانسوی قرار گرفته تا به واسطه ی تولید محصولات مشترک و بر طبق قراردادهای جدید، شروع به صادرات محصولات تولید شده کنند.

تمام آنچه که گفته شد به واسطه ی مدیریت درست مدیران ارشد خودروسازی قابل حل است و باید در این خصوص راه چاره ای اندیشیده شود.بازارهای صادراتی در جهت رشد و شکوفایی صنعت خودرو کشور نقش مهمی ایفا می کنند و می بایست بدون وابستگی در شرایط همکاری، به فکر کسب سهم از بازار صادرات بود.