رنو وفادار اما سیاس/سیاست زیرکانه رنو و حضور در بازار ایران

به گزارش خبرنگار حوزه خودرو پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»،  پس از برجام و با رفع محدودیت های موجود در صنعت خودرو که خودروسازان خارجی را در ادامه همکاری با ایران دچار مشکل کرده بود، بسیاری از کارشناسان معتقد بودند که فعالیت های رنو در ایران گسترده تر خواهد شد.

این در شرایطی بود که رنو مانند همتای فرانسوی خود با شروع تحریم ها بازار ایران را ترک نکرد و پای عهد و پیمانش با طرف ایرانی ماند.
حضور رنو در ایران به سالهای قبل از انقلاب بر می گردد وقتی که سایپا در سال 1356 خط مونتاژ رنو 5 را در ایران راه اندازی کرد که البته بعد از انقلاب و در سال 77 این خط مونتاژ به شرکت پارس خودرو فروخته شد تا ادامه همکاری به واسطه تولید خودرویی به نام سپند صورت گیرد.

این پایان کار نبود چرا که فرانسوی ها بازار خودرو ایران را پر سود دیدند و در اویل دهه 80 قرارداد پر حاشیه پلت فرم X90 بین رنو، ایران خودرو، سایپا و سازمان گسترش و نوسازی ایران بسته شد.

آشنایی شیرین رنو و سازمان گسترش و نوسازی ایران
پس از عقد قرارداد رنو و پای کار آمدن سازمان گسترش و نوسازی ایران انگار باب آشنایی تازه ای برای رنو باز شده بود. این آشنایی به انجام پروژه موفق تندر 90 در ایران منجر شد که می توان گفت همه از آنچه که اتفاق افتاده بود راضی بودند.

از یک سو ایران خودرو و سایپا که با فروش خوب تندر 90 در ایران مواجه شدند و البته که این افزایش فروش، رضایت مصرف کننده را نیز به دنبال داشت.رضایتی از جنس کیفیت که مشتریان را امیدوار به آینده صنعت خودروسازی کشور کرد.

اما از سویی دیگر رنو و سازمان گسترش که انگار شیرینی این اتفاق به کامشان مزه کرده بود وارد فاز تازه ای از اتفاقات خودرویی کشور شدند و با گذشت چند سال و دقیقا 8 ماه پس از برجام در یک اقدام غیر منتظره قرارداد جوینت ونچر را بین خود به امضاء رساندند.

سیاست رنو جذاب اما تامل برانگیز
حضور پر فراز نشیب رنو و بررسی سیاست رفتاری رنو جهت حضور در بازار ایران کمی تامل بر انگیز است چرا که سیاست های این خودروساز فرانسوی غیرقابل پیشبینی و غیر منتظره بود.

پس از برجام بر خلاف تصور، رنو علاقه ای به گسترش همکاری ها با خودروسازان داخلی نشان نداد آن هم در شرایطی که میل بیشتر این خودروساز به ادامه همکاری همزمان با دو خودروساز بزرگ کشور بود و قوانین وزارت صنعت و معدن مبنی بر عدم داشتن بیش از یک شریک تجاری، دست و پای این خودروساز فرانسوی را بسته بود.
با این حال رنو از بازار خوبی در ایران بهره مند بود چرا که در شرایط تحریم و با شانه خالی کردن پژو از ادامه همکاری با همتای ایرانی خود، جا برای رنویی ها باز شده بود.

اما نکته جالب اینجاست که به محض زمزمه های حضور مجدد پژو در ایران، رنو سیاست حضور خود در بازار ایران را عوض کرد.رنو قصد از دست دادن بازار ایران را نداشته و ندارد بر همین اساس بسیار خلاقانه، نوع جدیدی از ورود به بازار ایران را تجربه کرد که پیش از این هیچ خودروساز خارجی این کار را انجام نداده بود.

رفتارشناسی رنو در شرایطی که تقریبا تمام راه های ورود به بازار ایران را تجربه کرده است، در نوع خود جالب و تامل برانگیز است.از یک سو رنو به واسطه تندر 90 و ساندرو، دو غول خودروسازی کشور را همراهی می کند و به واسطه ی همین همکاری بخشی از بازار ایران را که قشر متوسط جامعه می باشند، به خود اختصاص داده است.

از سویی دیگر به واسطه واردات شرکت های وارد کننده نظیر نگین خودرو، لوکس های رنویی نیز وارد ایران می شوند که می توان گفت در این بخش از بازار هم رنو در جایگاه خوبی قرار دارد و بخشی از بازار را در اختیار گرفته است.
اما بخش مهمتر این پروژه حضور مستقل بود که رنو قصد دارد با تولید دو خودرو سیمبل و داستر پازل حضورش در بازار ایران را تکمیل کند.

به عقیده کارشناسان حضور مستقل رنو می تواند بازار را رقابتی و کیفیت خودروهای داخلی را تا حد زیادی افزایش دهد.انتقال تکنولوژی، اشتغال و تربیت نیروی های متخصص در این حوزه از موضوعات مهم این حضور مستقل به شمار می رود.
اما رنو اینبار با سرمایه گذاری 400 میلیون دلاری وارد بازار خودرو کشور شده و قرار است در همان ابتدا 40 درصد از نیاز قطعاتی خود را از قطعه سازان داخلی تهیه کند.

می توان گفت رنو بسیار هوشمندانه و البته زیرکانه در صنعت خودرو کشور ریشه دوانده تا بازار خودرو کشور را قبضه کند و  از رقیب دیرینه خود در ایران عقب نماند.رنو با حضور در بخش های مختلف بازار و حضور مستقل، ابتکار عمل را به دست گرفته است و باید دید که این ابتکار عمل در زمان به وجود آمدن مشکلات احتمالی کار دست صنعت خودرو کشور خواهد داد یا خیر.