سریع، قدرتمند، زشت

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، همه ما بوگاتی و محصولاتی مانند ویرون، شیرون، دیو و نسخه خاص Voiture Noire را می‌شناسیم  اما ما می‌خواهیم به عقب‌تر برگردیم جایی که فولکس واگن هنوز مالک بوگاتی نبود. مالک پیشین بوگاتی و کارآفرین ایتالیایی، رومانو آرتیولی در آن زمان خودرویی را عرضه کرد که از هرچیزی سریع‌تر بود و نام آن را EB110 گذاشت.

EB110 در 15 سپتامبر 1991 درست در روز تولد 110 سالگی اتوره بوگاتی فقید معرفی شد. اما درست یکسال بعد نسخه SS این خودرو با پیشرانه 12 سیلندر 3.5 لیتری مجهز به 4 توربوچارجر که توان تولید 603 اسب بخار قدرت و 649 نیوتن متر گشتاور را داشت در نمایشگاه ژنو 1992 رونمای شد. این خودرو از نظر ظاهری هیچ تفاوتی با نمونه عادی نداشت و همان چهره فوق‌العاده‌ای که مارچلو گاندینی خصوصا در نمای جلو خلق کرده بود دست نخورده باقی ماند. اما تغییرات ریز آیرودینامیکی برای بهبود پایداری خوردو صورت گرفت که آنچنان محسوس نبود. برنامه ارتقا این خودرو از پیشرانه شروع شد جایی که ECU پیشرانه 12 سیلندر 3.5 لیتری خودرو دوباره برنامه ریزی شد، سیستم اگزوز به طور کل تغییر کرد و انژکتور‌های استاندارد جای خود را به نمونه‌های بزرگتر دادند. این ارتقا باعث شد وزن خودرو 150 کیلوگرم سبک‌تر از 110 GT باشد و 60 اسب بخار بیشتر از 110 معمولی(541 اسب بخار) نیرو تولید کند.

بوگانی 110ss می‌توانست در مدت زمان 3.2 ثانیه از حالت سکون به تندی 100 کیلومتر بر ساعت برسد. بیشینه سرعت آن 355 کیلومتر بر ساعت بود که تنها مک‌لارن F1 در آن زمان از این خودرو سریع‌تر بود. در سال 1994 مایکل شوماخر راننده F1 یک دستگاه بوگاتی 110SS زرد رنگ از کارخانه خریداری کرد که تنها نمونه در نوع خود بود که داخل کابین آن مانند GT بود و از چرم کامل مشکی استفاده می‌کرد. خرید شوماخر به صورت موقت به بوگاتی کمک بسیاری کرد. در سال 1995 بوگاتی با بلند پروازی رومانو آرتیولی برشکست شد. در همان سال آرتیولی لوتوس را خریداری کرد که همین موضوع بیشترین سهم در برشکستگی بوگاتی داشت. با بسته شدن بوگاتی 110 نیز دیگر تولید نشد و حتی پروسه 112 که نسخه جهار درب همین مدل بود نیز متوقف شد. آخرین بازماند‌های 110 در Dauer Racing GmbH فروخته شدند و در سال 1998 نیز فولکس واگن بوگاتی را خریداری و آن را احیا کرد.

نویسنده: اشکان آثار

انتهای آثار