ناگفته های یک تفحص بزرگ از چه کسانی پنهان می شود؟

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، البته کسی از مجلسیها حاضر نشد به سخنران بگوید خب اینها که مال دو دولت گذشته هستند الآن خودروسازها 50 یا 60 سالی هست که با مدیریت ضعیف مواجه هستند و تصمیمات شگرف در لحظات حساس یا می گیرند یا برایشان گرفته می شود چرا دراین باره حرفی نمی زنید؟

روح الله عباسپور اگرچه از آمارهای جالبی گفت مثل رتبه ی دوازده ایران در تولید خودرو در سال 2011 و سقوط 6 پله ای آن در سال بعد، همچنین از گردش مالی 200 هزار میلیارد تومانی توسط 28 شرکت تولید خودروی سنگین و سبک گزارش داد اما هرگز نگفت که با این مختصات چرا شرایط بازار را برای شناسایی مافیای آن برای این واحدهای تولیدی امن نکردیم؟

عباسپور از قطعه سازها هم گفت و عده ای را این وسط قطعه سازنما خواند اگر ما درست متوجه شده باشیم در 2011 که ما جزء دوزاده تای برتر بودیم همین ها قطعه تولید و همان ها خودرو تولید می کردند سیاستهای دولت قبلی اینقدر درش روی یک پاشنه چرخید آنقدر ریاضت اقتصادی کشیدیم تا حال و روزگارمان این باشد که برای توجیه نکرده های خودمان حالا سفت و محکم یقه ی عده ای را بگیریم و به قول علی ریجانی ریاست محترم مجلس به قوه ی قضاییه معرفی کنیم.

جناب عباسپور وقتی شرایط تولید فراهم نبود و انتظارهای حداکثری همیشه وجود داشت چه راهی به غیر از واردات باقی می ماند؟ راستی جناب عباسپور و بهارستانی ها امیدواریم در هنگام نطق و سمع این گزارش نیم نگاهی هم به لیست بدهکاران دانه درشت بانکی می کردید تا شاید علت به تعویق افتادن اعطای تسهیلات مربوط به خودروسازها توسط بانک مرکزی برای همه روشن می شد البته اینکه برخی قطعه ها با کیفیت پایین و برچسب ایرانی به بازار عرضه شد تخلف آشکاریست ولی شما تنها لبه تیز انتقاد را روی گلوی مادر صنعت کشور گذاشتید و با تخلفات دیگر که زمینه ی بروز این اتهام بودند با مماشات برخورد کردید!!!؟؟

عزل و نصب های سلیقه ای و تصمیمات سیاسی در سطوح مدیریت دو واحد بزرگ تولید خودرو از واقعیتهاییست که شما به درستی به آن اشاره کردید اما نگفتید که چرا نوشدارو را برای مرگ سهراب گذاشتید و به موقع جلوی این فاجعه را نگرفتید و گذاشتید هرکس با سلیقه ی خودش وارد عمل شود و از آب گل آلود ماهی بگیرد و بعد فریاد مردم به آسمان برسد که حقشان ضایع شده. جناب عباسپور اینها حق مردم بود که ندید گرفته شد و در زمان خودش سکوت اختیار شد و این یعنی حق الناس که حتماً حساب و کتابش با الرحم الراحمین است… 
                                                                               
از خودروهایی گفتید که به سفارش شخص وزیر به افرادی خاص با تخفیفهای دور از منطق داده شد چرا کسی در مجلس برای این حرکت جناب وزیر امضا جمع نکرد و به ایشان مثل خیلی از وزرای دولت فعلی تشر نزند و کارت زرد از جیبش بیرون نیاورد؟ قانون اساسی کشور که یادگار حضرت امام برای ملتی بزرگ است همه را در اطاعت از قانون یکی دانسته نگذاریم این جمله ی بزرگ فراموش شود همچنانکه با برخی از حرکتها دل آن پیر فرزانه را شکستیم و برای خودمان لابی درست کردیم و یادمان رفت که در همین کشور که یادگار اعصارست و ردپای مردان بزرگی را در سینه ی خود دارد خیلی از جوانان بخاطر اوضاع ناجور اقتصادی و شرایط افتضاح بازارکار با مدرکهای دانشگاهی قابل توجه با همین خودرو که داستان قیمتش داستان کلاغیست که به خانه اش نمی رسد و محصول چند میلیونی را چند ده میلیون می خرند مسافر کشی می کنند تا همت اراده و بازو آنها را به کجراهه نبرد. اشخاصی که جناب وزیر سفارش آنها را کردند همانهایی هستند که دوست نداشتند خودشان را جای مردم بگذارند و فشار را با آنها تجربه کنند مردمی که ولی نعمت آنها هستند.
                                 
جناب عباسپور از مدرکهای تحصیلی زیر دیپلم گفتید که حالا بیخ گوش برخی از مدیران خودرویی مشاوره می دهند و حتی در کشورهای دیگر قرارداد تجاری می بندند و قند توی دلشان آب می شود که خوب شد مثل خیلیها دانشگاه نرفتیم و تخصص نگرفتیم و پول خرج نکردیم. این هم ابتدا نقد را به عملکرد ضعیف نظارتی وارد می کند و بعد دنبال بقیه ی بازیگردانانش می رود.

این رابطه ها که از جاهای قرص و محکمی آب می خورد نظام آموزشی کشور را به خطر می اندازد جاییکه جمله ی معروف " درس به چه درد می خورد اگر پول داشتی همه چیز داری و اگرنه یک پارتی خوب هردوتا کار را می کند" مصداق دارد. اسم کمیسیون شما شرح وظایفش را توی خودش دارد مثل خیلی از دستگاههای نظارتی دیگر حالا اینکه چرا کسی از اینها نمی گوید توضیحیست که دوست داریم بشنویم و شاید خیلیها دوست ندارند بگویند. یاد بنده خدایی در دولت گذشته افتادیم که همیشه کاغذی توی جیبش بود و میخواست اسم متخلفها را بگوید و آخرش هم نگفت. و در آخر یک سؤال که گناه مردم چیست؟