چرا خودروسازي به اين روز دچار شد؟

يادداشت

خودروسازان كشور از عدم حمايت از اين صنعت داد و فريادها دارند و معتقدند كسي به داد اين صنعت كه زمينه اشتغال ميليوني در كشور را فراهم كرده نمي رسد! مگر چه شده كه طي اين سالها خودروسازي كشور علاوه بر عدم پيشرفت در مقابل هم سن و سالهاي خود در جهان با پسرفت و اين همه انتقاد مواجه شده است؟!
عمر خودروسازي كشور ديگر به ميانسالي و سن پختگي رسيده است و با اين وجود در سالهاي گذشته از روند پيشرفت كند درمقايسه با ديگر خودروسازان برخوردار بوده است. البته روزگاري اين صنعت با ارائه محصولات جديد ، در فرا خور زمان خود توانسته بود كم و بيش مورد استقبال خريداران قرار گيرد ولي در حال حاضر نمي توان عملكرد آنها را قابل دفاع دانست.
خودروسازان كشور كه اكنون مورد انتقاد قرار گرفته اند، سالها پيش با عرضه پيكان نوع نويني از خودروهاي سواري را به ايران وارد كرد و انصافا اين خودرو در زمان خودنسبت به خودروهاي وارداتي، غولي شكست ناپذير به حساب مي آمد.
حتي اگر بخواهيم به چند سال عقب تر برگرديم ؛ پرايد نيز از جمله خودروهائي بود كه در دهه هفتاد خيلي از مردم به آن علاقه مند شده بودند و از تكنولوژي جديد آن بواسطه دارا بودن شيشه بالابر برقي و صداي موتور كمتر نسبت به پيكان  و همچنين قيمت پائين تر نسبت به خودروهاي توليدي ديگر  رضايت داشتند.
اما آفت اين صنايع عدم مديريت مناسب بر اين صنعت بود چرا كه پيش از تكيه مديران دولتي و سياسي بر صندلي رياست اين بخش ها، سير صعودي توليد در صنعت خودرو با سرعت خوبي همراه بود و دخالت هاي دولتي در مديريت بر اين صنعت پر سود باعث شد كه عدم تصميم گيري مناسب و ضعف در تدوين استراتژي هاي نوين باعث عقب افتادگي اين صنعت شود.
مديراني كه بواسطه نداشتن تجربه كافي، هريك به نوعي با عملكرد ضعيف خود كركره اين صنعت را آرام آرام به پائين كشيدند وبا صرف هزينه هاي هنگفت، در مسائل سياسي به نوعي باعث عقب ماندگي خودروسازان از روند پيشرفت شدند و امروز ريال به ريال آن پول ها گره از گره هاي مشكلات صنعت خودرو باز مي كرد  و اما اين مساله فقط آه و حسرت را برنهاد كارگران اين بخش ها گذاشت و مديران ارتقاء يافته و دائماً مسئول كه مسئوليت بي تدبيري هاي خود را نمي پذيرند، بي تفاوت به اين مساله پا بر روي پا گذاشتند و مي گويند در زمان ماهمه چيز خوب بود و قبول ندارند كه گلستاني كه تحويل گرفته اند را بصورت خرابه تحويل مدير بعدي داده اند و حال كه تكنوكرات ها بر مسند رياست خودروسازان قرار گرفته اند بواسطه اين ضعفها، عرصه را بر خود تنگ مي بينند.
بر اساس اين گزارش در زمان رونق توليد، خودروسازان سالانه سودهاي نجومي در فروش خودروهايي كه توليد آن به 1 ميليون دستگاه در سال مي رسد كسب مي كردند كه از آن ميزان اگر فقط 200 ميليون ناقابل هر ماهه فقط در سال گذشته پس انداز شده بود، نه تنها نياز خودروسازان را برطرف كه حتي مي توانستند به بخش هاي ديگر اقتصادي مرتبط با اين صنعت نيز كمك شايان توجهي كند.
از طرفي صنعت خودرو ايران كه اسماً خصوصي و رسما دولتي است متاثر از شرايط ديپلماتيك دولتهاي مختلف است و نياز خود در ارتباط با خودروسازان خارجي را متاثر از رابطه هر دولت با كشورهاي ديگر مي بيند. اين مساله باعث شده كه بر خلاف اظهارنظارت مسئولان در خصوص اخم به پژو باعث ضرر ميلياردي آن شركت مي شود اما برعكس شاهد آن بوديم كه خودروسازان داخلي با يك تشر خودروسازاني مانند پژو لرزه بر اندام خود مي بينند و كاسه چه كنم چه كنم بر دست ميگيرند و اين مساله خودكفائي كامل خودروسازي را نهي نمي كند اما آن را زير سوال مي برد.
نكته حائز اهميت اين است كه بر خلاف تبليغات، خودروسازان براي توليد خودروئي مانند پرايد كه بر اساس باور عمومي  100 درصد داخلي سازي شده است؛ همچنان نيازمند واردات براي تامين مواد اوليه برخي از قطعات مهم است و بايد فكري به اين موضوع كرد كه تاكي بايد زير يوغ واردات و مشكلات مربوط به آن به توليد ادامه داد؟
بايد در نظرداشت با استفاده از روشها منسوخ و كلاسيك در خودروسازي به هيچ عنوان نمي توان آينده خوبي را براي اين صنعت متصورشد ولي حال كه اين صنعت با مشكلات فراوان در نقدينگي وتوليد مواجه شده است نبايد گذاشت كه روياي بسياري از كشورهاي در حال توسعه به خاطره اي در كشور ما مبدل شود و همانند شكست خورده اي نحيف بگوئيم كه روزگاري من چنان بودم و الانم را نبين كه اين طورم.
در برهه حساس كنوني مسئولان مي توانند از فروپاشي اين صنعت جلوگيري كنند و با ارائه تسهيلات بانكي موقتاً حمايت خود را از اين صنعت به منسه ظهور بگذارند و به گفته كارشناسان اين اقدام باعث مي شود كه خودروسازي كشور احياء و به روند عادي توليد باز گردد.
وقتي كه هر خودروساز ميتواند با 1000ميليارد تومان بسياري از مشكلات و معضلات خود و زنجيره تامين قطعات متشكل از بسياري قطعه سازان را حل كنند چرا دولت در اين خصوص كم كاري ميكند و وقتي كه مديرعامل سايپا از قيمت تمام شده 15 ميليوني پرايد مي گويد كسي به فكر تخصيص حمايت هاي ارزي از مجموعه خودروسازان نيست.
بايد به مسئولان هشدار داد كه صنعت نساجي كه صنعتي بس عظيم و بزرگ بود بواسطه بي كفايتي از بين رفت و حال نگذارند سرنوشت صنعت خودرو نيز همانند نساجي شود و كارگران شاغل دراين بخش هم به سرنوشت كاركنان نساجي دچار شوند.
 

لینک کوتاه خبر: https://mihansanat.ir/?p=5699
برچسب‌ها :

دیدگاه شما

0 دیدگاه