کارشناسان صنعت خودرو به قضاوت واقعی بنشینند، بهره وری یا بهره بری؟!

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، و به نقل از برخی نزدیکان به صنعت خودرو طی چند روز گذشته نقطه نظرات زیادی درباره ی پایین بودن میزان بهره وری صنعت خودرو در دو سه سال گذشته و نیز امسال بیان شد که جمع بندی کلی درباره ی آنها این می تواند باشد که عده ی زیادی نمی توانند با شهامت از آنچه در این چندسال بر صنعت خودرو رفت حرفی بزنند.

جدای فرمولی که عده ای برای سنجش بهره وری در واحدهای تولیدی ارائه کردند عینیت نیز می باید بکار گرفته می شد که متاسفانه اینطور نشد. در یک جمله ی کلی و البته منطقی آنچه که کارشناسان پیش بینی پایین بودن میزان  بهره وری در سال جدیدی خودرویی کرده اند در واقع نقد تصمیمات خودروسازان و همچنین شورای رقابتی ها برای افزایش قیمت خودروهاست.

در واقع می توان در جواب عده ای از کارشناسان که این روزها تعدادشان کم هم نیست یک سؤال مطرح کرد که فرمول خودرویی برای مجموعه ی خودرویی جوابگو خواهد بود اما آیا همه ی تصمیمات در واحدهای تولید کننده خودرو در مجموعه هایشان خودرویی بود؟

دیگر بر کسی پوشیده نیست که برخی از واحدهای تولیدی در بیرون به سبب فشارهایی که از طریق عده ای افراد معلوم الحال و البته و متاسفانه ذی نفوذ در دستگاههای دولتی گاهی عملکردهای عجیبی به نمایش می گذارند که آن را باید میوه ی حاصل از نهال سودجویان قدرت طلب و البته قدرتمند دانست افرادی که در گزارش کمیسیون تحقیق و تفحص هم به لحاظ مصالحی که بر ما پوشیده است از آنان چیزی گفته نشد.

صنعت خودروی کشور در چندسال گذشته آمد و رفت افرادی را تجربه کرد که هیچ ربطی به مجموعه ی خودروییها نداشت، صنایع خودروسازی در انتخاب افراد سرنوشت ساز برای نقاط عطف خود بسیار دست و پابسته عمل می کنند و همه ی اینها تنها بخاطر داشتن برخی حمایتها از طرف همین افراد بوده و هست. بنابه گفته های عده ای از کارشناسان میزان بهره ای که خودروییها ایجاد می کنند در میان نرخ تورم بسیار رقم ناچیزیست آنقدر که می توان آن را ندید گرفت.

البته جای بسی تعجب دارد که چرا همین کارشناسان اقتصادی که خط و خط دهی آنان کاملا مشخص است درباره ی ندادن آمار بانک مرکزی در خصوص نرخ تورم و شاخص فلاکت در چندسال گذشته حرفی نزدند و سکوت کردند و خیلی ها رابه جز کسانی را که می باید مقصر می دانستند مقصر جلوه دادند.

واحدهای تولیدی در صنعت همیشه و در بزنگاههای حساس شبیه آنچه در چندسال گذشته به سبب تحریم و مشکلات اقتصادی وجود داشت دستگیر اوضاع و احوال شدند تا چرخه ی صنعت کشور از حرکت روبه جلو نایستد اما در نهایت هیچگاه آنطور که باید از آنها گفته نشد اما صنعت خودرو علاوه بر این ندیده گرفته شدن درگیر مسائل پرحاشیه ای بود که اگرچه از طریق افراد بیرونی بر آن تحمیل می شد اما دیگران حل و فصل آن را خط مقدم خودروسازان می دانستند خط مقدمی که از غریبه ها پر شده است.

در این شرایط به نظر می رسد که می باید از واژه ی بهره وری کمی کوتاه بیاییم و از عبارت بهره بری استفاده کنیم. واقعیت مطلب اینست که خیلیها در چندسال بخاطر مشکلاتی که وجود داشت سودهای کلانی از خودروسازها گرفتند و آن را از کشور خارج کردند و شاید اصلی ترین علا پایین بودن میزان بهره ی خودروسازها را باید در بهره بری این افراد جستجو کرد.

سودهای کلانی که که برده شد و هزینه ایی که خودروسازان پرداخت کردند معادله ایست که به جواب نزدیکترست. به نظر و اخلاقی تر اینست که بهره های برده شده در کنار سود حاصل واحدهای تولید کننده خودرو را با هم جمع کنیم تا میزان بهره وری واقعی مشخص باشد.