توقف زیان انباشته با خصوصی‌ سازی صنعت خودرو

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»،  در حال حاضرواگذاری سهام دولتی در 2 خودروساز بزرگ کشور در دستورکار قرار گرفته است. دولت مصرومصمم به انجام این کار است.ولی مستقیم و غیرمستقیم مخالفت هایی وجود دارد. با این حال به نظر می رسد که از یک سو باید به مزایای خصوصی سازی توجه داشت و از سوی دیگرحداقل می توان به  توقف زیان انباشته با خصوصی‌ سازی صنعت خودروامیدواربود.

طی سال های اخیر صنعت خودروسازی کشور نه تنها سودآورنبوده است.بلکه با توجه به نوع مدیریت و دیدگاهی که نسبت به آن وجود دارد،گروه هایی که در ظاهر هدف اصلی متولیان و مسئولان به شمارمی آیند، توانایی خود برای خرید خود را از دست داده اند.

همچنین زیان انباشته این دو خودروساز در حال افزایش است و تنها سرعت آن به دلیل خروج بعضی از مدل قدیمی کاهش یافته است.

طبق آماری که  سه خودروساز بزرگ کشور  در سامانه کدال برگذاری کرده اند ، در ۹ ماهه ابتدای امسال ۲۱.۵ همت به زیان انباشته آنها افزوده شده است.

دراین مدت ایران خودرو بزرگ‌ترین خودروساز کشور ۱۱.۵ همت زیان داشته است. بنا بر آمار ثبت‌‌‌شده در سازمان بورس زیان انباشته این شرکت تا انتهای سال 1402 به میزان 110‌‌‌هزار و 361میلیارد تومان بود، اما حالا این رقم به 127‌‌‌هزار و 700 میلیارد تومان رسیده است.

دومین خودروساز بزرگ کشور نیزاز ابتدای سال تا انتهای آذرماه 5.1 همت زیان را به ثبت رسانده است.زیان انباشته این شرکت نیز در این مدت زمان 13.8 همت تومان معادل 27‌درصد بیشتر شده و به 65.1 همت رسیده است.

پارس خودرو هم از ابتدای سال جاری تا پایان آذر 4.9 همت زیان ثبت کرده و 30.5 همت زیان انباشته را تا پایان آذرماه به ثبت رسانده است.

ضمن اینکه در مجموع میزان زیان انباشته و بدهی خودروسازان به عدد وحشتناک و غیرقابل تصور 700 همت رسیده است.

بنابراین دولت نشان داده است که نه تنها بنگاه دار خوبی نمی تواند باشد بلکه با اتخاذ بعضی تصمیم ها و راهکارها هر دو طرف بازار یعنی تولید کننده و مصرف کننده را از هدف اصلی دور می کند.

بنابراین به درستی تصمیم گرفته است که پس از سال ها طفره رفتن و بهانه تراشی، باقی مانده سهام خود را واگذار کند.

دراین شرایط به طور طبیعی خریداران و متقاضیان پر و پا قرصی نیز برای خرید این سهام وجود دارند. با این حال بعضی کارشناسان و منتقدان به دلایل مختلف قصد دارند که چوب لای چرخ خصوصی سازی بگذارند.

بنابراین برای یاداوری به نظر می رسد بازخوانی مزایای خصوصی سازی خالی از لطف نباشد:

افزایش کارایی :شرکت‌های خصوصی معمولاً انگیزه بیشتری برای افزایش بهره‌وری و کاهش هزینه‌ها دارند. ضمن اینکه تمرکز بر سودآوری باعث بهبود فرایندهای تولید، مدیریت بهتر منابع و نوآوری می‌شود.

افزایش سرمایه‌گذاری: خصوصی‌سازی می‌تواند سرمایه‌گذاران داخلی و خارجی را جذب کند و منابع مالی لازم برای ارتقای تکنولوژی و توسعه محصولات جدید را فراهم کند.

رقابت‌پذیری: کاهش نفوذ دولت می‌تواند رقابت در صنعت خودرو را افزایش داده و کیفیت و تنوع محصولات را بهبود بخشد.درهمین حال دراین نوع شرکت ها معمولاً با مدیریت حرفه‌ای‌تر و کاهش بوروکراسی همراه است که می‌تواند کارایی شرکت‌ها را افزایش دهد.

ارتقاء فناوری و نوآوری: شرکت‌های خصوصی برای رقابت در بازارهای داخلی و خارجی معمولاً به نوآوری و استفاده از فناوری‌های پیشرفته توجه بیشتری می‌کنند.

در کنار این موارد به نظر می رسد با خصوصی شدن این صنعت ، فشار زیادی از روی دوش دولت برداشته شده و می تواند با جدیت نقش نظارتی خود را ایفا کرده و مانع از بروز بعضی از نگرانی از جمله انحصار و تعارض منافع شود.

انتهای پیام/