خودروسازان به سمت اشتراک‌های نرم‌افزاری می‌روند؛ آیا مالکیت واقعی خودرو هنوز ممکن است؟

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»،  خودروسازان امروزی به سمت ارائه خدمات اشتراکی نرم‌افزاری حرکت می‌کنند، حتی اگر مشتریان تمایلی به آن نداشته باشند. این روند گاهی فراتر از چیزی است که بیشتر خریداران می‌پذیرند. برای مثال، BMW تلاش کرد برای گرم‌کن صندلی‌ها هزینه ماهانه دریافت کند، اما کاربران تمایلی به پرداخت آن نشان ندادند.

در طرف مقابل، مرسدس‌بنز هنوز قابلیت Acceleration Increase را برای مدل‌های EQ خود ارائه می‌دهد که هزینه اولیه آن ۱۲۰۰ دلار در سال است. حالا فولکس‌واگن نیز همین ایده را برای خودروی الکتریکی ID.3 در بازار بریتانیا به کار گرفته است.

طبق گزارش Auto Express، وب‌سایت رسمی فولکس‌واگن در بریتانیا، مدل‌های ID.3 Pro و Pro S را با ۲۰۱ اسب‌بخار معرفی کرده است، در حالی که توان واقعی موتور ۲۲۸ اسب‌بخار است. اما در توضیحات آمده است که مالک خودرو می‌تواند “ارتقای قدرت اختیاری” را با پرداخت هزینه فعال کند. فولکس‌واگن این امکان را به خریداران می‌دهد تا از آزمایش رایگان یک ماهه، اشتراک ماهانه یا سالانه، یا خرید دائمی این آپشن بهره ببرند.

هزینه‌ها به شرح زیر است:

• ۱۶٫۵۰ پوند در ماه

• ۱۶۵ پوند در سال

• ۶۴۹ پوند برای خرید دائمی

این هزینه‌ها معادل حدود ۲۲٫۳۶ دلار ماهانه، ۲۱۱٫۴۱ دلار سالانه و ۸۷۹٫۵۲ دلار برای خرید کامل است. این تصمیم عجیب به نظر می‌رسد، زیرا برای خودرویی با قیمت حدود ۵۰ هزار دلار، پرداخت مستقیم این مبلغ منطقی‌تر است و بسیاری از خریداران ترجیح می‌دهند آن را یکجا بپردازند.

با این حال، این پرداخت جداگانه مانند یک مانع غیرضروری است که هدفش کسب درآمد بیشتر از مشتریان، به ویژه افرادی که خودرو را اجاره‌ای می‌گیرند، است. طبق گزارش Automotive News Europe در اواخر ۲۰۲۳، بیش از ۴۰ درصد از ثبت‌نام‌های خودروهای جدید در بریتانیا خودروهای الکتریکی بوده‌اند. بنابراین، افرادی که خودرو را فقط چند سال نگه می‌دارند، ممکن است بتوانند چند صد دلار صرفه‌جویی کنند.

این مدل کسب درآمد شاید در آمریکا اعمال نشود، اما نشان می‌دهد صنعت خودرو به دنبال منابع درآمدی جدید در شرایط هزینه‌بر و پیچیده است. درآمد مداوم از هزاران یا میلیون‌ها راننده، برای خودروسازان بسیار جذاب است.

دیگر خرید خودرو به معنی مالکیت کامل و دسترسی به تمامی امکانات آن نیست، به خصوص زمانی که نرم‌افزار میان کاربر و سخت‌افزار خودرو قرار گرفته است. مجوزهای نرم‌افزار و توافقنامه‌های کاربری محدودیت‌هایی برای مالکیت ایجاد می‌کنند و قوانین DMCA تعیین می‌کنند کاربران چه کاری می‌توانند با نرم‌افزار خودرو انجام دهند و چه کاری نمی‌توانند.

برای نمونه، در ۲۰۲۳، مزدا به یک توسعه‌دهنده نامه توقف و خودداری (Cease-and-Desist) ارسال کرد که تلاش کرده بود خودروهای مزدا را به Home Assistant متصل کند. مزدا این اقدام را نقض حق نشر نرم‌افزار خود دانست. طبق قوانین DMCA، مالک خودرو می‌تواند آن را تغییر دهد، اما توزیع ابزارها یا نرم‌افزارهایی که حق نشر را نقض کنند، غیرقانونی است.

خودروسازان آمریکایی در حال حاضر در دادگاه استدلال می‌کنند که مشتریان مالک کامل خودروهای خود نیستند، به دلیل محدودیت‌های نرم‌افزاری و مجوزهای استفاده. با افزایش میزان نرم‌افزار در خودروهای برقی و بنزینی، محدود کردن دسترسی به امکاناتی مانند قدرت موتور، ایمنی و سایر ویژگی‌های سخت‌افزاری آسان‌تر می‌شود و آزمایش فولکس‌واگن در بریتانیا می‌تواند هشدار مهمی برای خریداران خودرو در سراسر جهان باشد.

انتهای پیام/