آیا واقعاً پراید مقصر است؟

ولی آیا تا به حال به طرف مقابل تصادف نگاه کرده اید؟
دقت کرده اید که در اکثر این تصادفات خودروی مقابل پراید یا کامیونهای قدیمی بوده اند و یا وانت نیسان؟ آیا دقت کرده اید که سپر کامیونهای مایلر بنز، ولوو های سری N و بسیاری دیگر از خودروهای سنگین قدیمی که در جاده ها حضور دارند مقابل صورت راننده پراید، پژو و … است؟

آیا در تصادف کامیون های ذکر شده با هر خودروی سبک سواری راننده شانسی برای فرار از مرگ دارد؟
در این باره به طور کلی باید گفت که بیشترین عامل مرگ و میر در جاده های ایران به دلیل سپرهای بالا و چرخهای بزرگ خودروهای ایران است. تا به حال دقت کرده اید که چرخ وانت نیسان حتی از چرخ کامیون ایسوزو هم بزرگتر است؟
در حال حاضر در کشورهای پیشرفته جهان تردد خودروهای سنگینی که سپرشان از زمین فاصله زیادی دارد ممنوع شده است .
این قانون حتی در مورد کامیون F12 که زیاد هم قدیمی نیست صدق می کند. در تستهای انجام شده مشخص شد که به دلیل بالا بودن سپر این خودروها و بزرگی چرخ آنها در تصادف با اغلب خودروهای سواری خودروی سنگین مستقیم با ستون جلوی خودرو برخورد می کند و به این ترتیب قسمت جلوی خودرو که وظیفه اصلی جذب نیروی تصادف را بر عهده دارد به طور کلی از پروسه تصادف خارج شده و ستون جلو و گردن راننده اولین مقاومت را در برابر سپر کامیون انجام می دهند.
سرانجام چنین برخوردی نیز كامل مشخص است و آن هم مرگ سرنشینان جلو است. چرخ بزرگ این خودروها نیز به بالا رفتن کامیون از بدنه خودروی سواری کمک زیادی کرده و باعث له شدن خودروی سواری می شود.
حال باید گفت که عامل مرگ و میر تصادفات پراید در بسیاری از تصادفات جاده ای این خودرو نیست. بلکه غیر استاندارد بودن بیش از حد (حتی بیش از پراید) خودروی مقابل باعث این حادثه دلخراش است.

یکی از دوستان من با خودروی پراید در یکی از گردنه های استان کرمان در سال 77 برای فرار از برخورد با یک کامیون مایلر که در حال سبقت غیر مجاز بوده با سرعت 80 کیلومتر بر ساعت با کوه تصادف می کند. در این تصادف فقط یکی از دنده های سرنشین جلو شکست و گردن راننده رگ به رگ شد.بر حسب اتفاق سرنشین صندلی عقب که از کمربند ایمنی هم استفاده نکرده بودند بدون هیچ مشکل و جرحی از خودرو خارج شدند.
از این دست اتفاقات زیاد می افتد. ولی هیچ کس نمی گوید که پرایدی تصادف کرد و همه سرنشینان سالم ماندند. همه به دنبال خبرهای بد هستند.
پراید هر چه باشد خودرویی با طراحی سال 1985 ژاپن است که به مراتب برتر از تکنولوژی سالهای بعد خودروهای ایرانی چون پیکان است. ولی پیکان کمتر در مرکز توجه مردم است. ضمناً شتاب و سرعت پراید با پیکان قابل قیاس نیست.
در نهایت باید گفت با وجود غیر استاندارد بودن پراید، نباید همه تقصیرها را بر گردن این همراه قشر متوسط ایران گذاشت. این خودرو به خوبی توانست جای پیکان را برای ایرانیان بگیرد و حتی خودروهایی مانند پژو 206 را با قیمتهای بالا تر به چالش بکشد.
ایمنی در حال حاضر در ایران حداقل برای خودرو معنایی ندارد. در جایی که کارشناسان بازار خودرو تعداد کیسه هوا را معیار ایمنی میدانند و به آمار جهانی خودروها کاری ندارند باید انتظار بدتر از پرایدها را داشت.
در انتها با گذاشتن عکس کامیونهای نسل قدیم و جدید به مطلب خاتمه می دهیم تا با دیدن این تصویر به عمق مشکلات خودروهای سنگین در جاده ها پی ببرید.

منبع: تين نيوز