تلاش برای کشتن امید خودروسازان و مردم

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، پس از آغاز اثر گذاری تحریم مستقیم صنعت خودروسازی کشور،شرایط خودروسازان رفته رفته رو به وخامت رفت. البته تاثیر تحریم ها از سال 98 با خالی شدن انبارها خود را نشان داد و در سال 99 به اوج خود رسید. ازیک سو تحریم، رفتن شرکای خارجی و مسدود شدن راه های ارتباط مستقیم و از سوی دیگر افزایش نرخ ارز و به دنبال آن افزایش سرسام آور نرخ مواد اولیه و نهاده های تولید، فشار روی خودروسازان را بیش از پیش کرد.

در این شرایط با توجه به نقش نرخ ارز در بازار و آب رفتن سرمایه ها، بسیاری از بازارها با هجوم تقاضاها همراه شدند. بازار خودرو نیز یکی از انتخاب ها بود. این مسائل موجب شد که موج سنگین تقاضا در این بازار شکل گرفته و سیل سنگین قیمت‌ها تمام چارچوب ها و آرامش را برهم بزند. در این شرایط عدم تکافوی عرضه نیز این آتش را دو چندان شعله ور تر کرد. به نحوی که مسئولان برای مدیریت، تصمیم به توزیع با روش قرعه کشی گرفتند اما در مقابل خودروسازان اجازه افزایش قیمت نداشتند.

این مساله به نحوی بغرنج شد که بخشی از زنجیره تامین به دلیل عدم دریافت مطالبات تعطیل و نیمه تعطیل شدند و نفس خودروسازان به شماره افتاد اما خبری از افزایش قیمت نبود. این مساله باعث شد که از یک سو شواری رقابت برای مدتی از قیمت گذاری عزل شود و ازسوی دیگر تلاش برای عرضه خودرو در بورس کالا شدت یافت. هر چند طی دو سالی که برای این کار تلاش کردند، به نتیجه ای نرسیدند اما سرانجام قرعه به نام دولت سیزدهم افتاد و پس از یک دوره عرضه و توقف، از شهریور ماه سال جاری روند عرضه خودرو در بورس کالا آغاز شد. هر چند این روش فروش غیر از ایران در هیچ کشور دیگری دیده و تجربه نشده بود.

با این حال کوتاه شدن دست دلالان و فروش با 10 تا 20 درصد کمتر از بازار، بر جذابیت های این مکانیزم اضافه کرد اما یکی از اصلی ترین مزایای عرضه در بورس کالا را باید در جلوگیری از توزیع رانت و بازگشت سرمایه به چرخه تولید دانست. این مساله از جایی بسیار مهم و اساسی می شود که خودروسازان به رغم درصد پائین عرضه در بورس کالا و مدت زمان کمی که از آن می گذرد، شاهد اثرات بسیار مثبت و امیدوار کننده ای شده اند. به نحوی که از شهریور ماه سال جاری تا کنون از توزیع بیش از 13 هزار میلیارد تومان رانت جلوگیری شده است.

ضمن اینکه علاوه بر توزیع این سود میان مصرف کننده و تولید کننده بیش از 700 میلیارد تومان نیز از محل عوارض و ارزش افزوده و سایر موارد به درآمدهای دولت و نهادهای مرتبط افزوده شده است. باید توجه داشت که این آمار تنها مربوط به بخش بسیار اندکی از تولیدات داخل است اما همین آمار اندک و توزیع و عرضه محدود در بورس کالا، امیدهای بسیار زیادی در صنعت خودروسازی کشور فراهم کرده است. به نحوی که حتی زنجیره تامین نیز با سرعت و قدرت بیشتری نسبت به ماه های قبل در صدد تامین خطوط تولید برآمده اند. چرا که در این فرایند آنان می توانند زودتر مطالبات خود را دریافت و برای تولید و خرید برنامه ریزی کنند.

میزان تولید خودروسازان هم نشان میدهد که آنها نیز عظم خود را برای افزایش تولید عرضه جزم کرده اند. تمام این ها از امید و نشاط به وجود آمده خبر میدهند. به بیان ساده عرضه‌ خودرو در بورس کالا به رغم محدودیت ها، فضایی پیش روی فعالان این صنعت گشوده است که آنها میتوانند برای اولین بار برنامه ریزی کنند. در واقع این روش فروش که باعث بازگشت بخش اندکی از سرمایه آنها به بخش تولید شده است هم مقدمات تصمیم گیری برای فردا را در همین حد برای آنان فراهم کرده است. در این شرایط خودروسازان علاوه بر کاهش زیان انباشته، میتوانند هم بخشی از مطالبات زنجیره تامین را پرداخت کرده و هم برای تامین مواد و قطعات مورد نیاز کمتر دستشان برای دریافت تسهیلات دراز شود، ضمن اینکه باید توجه داشت که تنها کمتر از ۵۰ هزار دستگاه در بورس کالا عرضه شده است.

به بیان دیگر با توجه به تولید ۷۳۰ هزار دستگاه در ۹ ماه ابتدایی سال جاری، این میزان کمتر از ۹ درصد تولید داخل را شامل می شود اما همین میزان کم نیز و جلوگیری از اتلاف سرمایه سهامداران و عدم توزیع رانت گویا به مزاج برخی سازگار نیامده ودر پی نامیدی مردم و خودروسازان هستند. یعنی افرادی که از رانت و سود بی زحمت و دلال مابانه منتفع می شوند، به همین میزان نیز چشم دارند. به بیان دیگر این افراد صنعت خودروسازی را جز مایملک خود دانسته و به تبع آن تمام سود و رانت آشکار و پنهان را برای خود می خواهند. در غیاب سکوت و بی توجهی مسئولان مرتبط تنها نتیجه ای که میتوان گرفت این است که تلاش برای کشتن این امید تنها در سایه بی توجهی مسئولان و عدم درک و توجه آنان به واقعیت های روز کشور و این صنعت امکان پذیر است.

انتهای پیام/