افول فروش خودرو در چین بعد از 28 سال

حال دیترویتِ چین چندان مساعد نیست

با روند کاهشی تقاضای خودرو در چین، خودروسازان داخلی و خارجی در این کشور برای مشغول نگه داشتن ظرفیت به وجود آمده دست و پا می زنند.

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، روند فروش خودرو در چین به قدر کُند شده است که حالا حکومت های محلی در این کشور قصد پادرمیانی و اختصاص بودجه و حمایت مالی دارند تا شرکت های خودروساز داخلی و خارجی را از این بحران نجات دهند و دلیل آنها هم ترس از تأثیر رشد آمار بیکاری است.

چشم توفانی که صنعت خودروی چین را در بر گرفته، شهر چونچینگ است که روی نقشه چین در مرکز قرار گرفته است. روزگاری این شهر هاب یا کانون تولید سلاح های نظامی بوده است اما با توجه به تغییر ماهیت جنگ ها در دنیا، این اقتصاد است که در کانون توجه قرار گرفته و به همین دلیل ساخت سلاح جای خود را به ساخت خودرو داده است، چون صنعت خودرو، پیشرانه سایر صنایع است.

اما بعد از 28 سال برای اولین بار در سال 2018، صنعت خودروی چین با روند کاهشی رو به رو شد. چونچینگ در چین حکم دیترویت در آمریکا را دارد، جایی که خودروسازان بزرگ دور هم جمع شده اند تا چرخ اقتصاد این کشور را به گردش در آورند. اکنون حال دیترویت چین چندان مساعد نیست.

شرکت ژاپنی سوزوکی موتور از جوینت ونچر (سرمایه گذاری مشترک) در این شهر پا پس کشیده است، و این در حالی است که جوینت ونچر کمپانی فورد آمریکا با خودروساز دولتی چانگان نیز تصمیم به اخراج کارگران و کاهش نیروی انسانی گرفته است. کاهش سرعت رشد خودروسازان در چین، مسئولان حکومتی در چونچینگ را به فکر واداشته است.

در اوایل مرداد، مسئولان شهرداری چونچینگ جلساتی را برای حمایت مالی و نجات خودروسازان محلی برگزار کردند. آنها از مسئولان جوینت ونچر چانگان فورد هم دعوت کردند و شهرداری این شهر 143.7 میلیون یوآن (20 میلیون دلار) برای حفظ مشاغل در این جوینت ونچر پیشنهاد کردند.

شرکت خودروسازی «بائیک ینشیانگ» که اکثریت سهام آن را چونچینگ ینشیانگ در اختیار دارد، بخشی از عملیات خود را در کارخانه چونچینگ به حالت تعلیق درآورده است. سه سال پیش بائیک در اوج رونق خود سالانه 260 هزار دستگاه خودرو تولید می کرد. اما در سه سال گذشته فروش آن کاهش یافته و رقابت آن با خودروسازان خارجی سخت تر شده است، طوری که مجبور به کاهش قیمت خودرو شده اند.

مسئولان شهر چونچینگ برای کمک به بائیک ینشیانگ هم آستین ها را بالا زده اند و برای کمک به آن می خواهند سهام آن را خریداری کنند و اکثریت را به دست آورند. خود  شرکت بائیک مادر که تاکنون دخالتی در جوینت ونچر بائیک ینشیانگ نداشته، اکنون به تکاپو افتاده و انتظار می رود که ورود پیدا کند.

چونچینگ برای حفظ مشاغل در خودروسازان این شهر حتی تا جایی پیش رفته که بخشی از مبالغ تأمین اجتماعی را به خودروسازان بازپس فرستاده است و 290 میلیون یوآن به 39 شرکت برای حفظ مشاغل اختصاص داده است.

چن مین ار، بالاترین مقام مسئول چونچینگ که رئیس حزب کمونیست این شهر هم هست و روابط نزدیکی با رئیس جمهور شی جین پنیگ دارد، شهردار چونچینگ تانگ لیانگژی را به آمریکا، ژاپن و کره جنوبی فرستاده است که به آنها پیام دهد، شهر چونچینگ اقداماتی را برای حفظ صنعت خودرو در نظر گرفته و از آنها خواسته است که به سرمایه گذاری خود در این شهر ادامه دهند.

از سال 2018 به بعد اکثر کارخانه های خودروسازی چین زیر 70 درصد از ظرفیت خود به فعالیت مشغول هستند. امثال هم این کارخانه ها با خالی ماندن ظرفیت دست و پنجه نرم می کنند. شکاف بین برندگان و بازندگان در رقابت خودرویی رو به افزایش است. وضعیت فورد از سایر شرکت ها بدتر است و پایین ترین رکورد را به ثبت رسانده است.

بر اساس آمار مؤسسه مشاوره ای و تحقیقاتی AlixPartners آمریکا، کارخانه های فورد در چین زیر ظرفیت 24 درصد در حال فعالیت هستند. به گزارش LMC Automotive بریتانیا، از ماه ژانویه تا ژوئن 2019 نسبت به زمان مشابه سال گذشته، فروش فورد به نصف رسیده است. آمریکایی ها در حال کاهش نیروی انسانی تا 20 درصد هستند که بیشتر به روش اخراج است.

 

هیوندایی کره جنوبی هم در چین دست و پا می زند. در نیمه اول سال 2019 فروش آن 10 درصد کاهش یافته است. کارخانه این شرکت در چونچینگ که دو سال پیش راه اندازی شده با کمتر از 30 درصد ظرفیت کار می کند.

صنعت خودروی چین در شهرهای دیگر هم حال خوبی ندارد. جوینت ونچر دانگ فنگ-پژو-سیتروئن یا همان DPCA در شهر وهان (شهری بین شانگهای و چونچینگ) نیز با 26 درصد از ظرفیت خود به فعالیت ادامه می دهند. فروش آنها نیز در شش ماه اول سال 2019 حدود 60 درصد افت داشته است. فقط 4 کارخانه از کارخانه های این جوینت ونچر وضعیت نرمالی دارند و به همین دلیل 3 کارخانه دیگر آنها در معرض فروش یا اجاره قرار دارد. حتی برخی از کارکنان این شرکت ها مجبور برای امرار معاش مسافربری انجام دهند.

نرخ بهره برداری از کارخانه های خودروسازی در چین به زیر 70 درصد رسیده در حالی که این رقم در سال 2010 نزدیک به 85 درصد بوده است. و این به معنی خالی ماندن ظرفیت ها است.

وضعیت هیوندایی، کیا، رنو هم به همین ترتیب است. خودروسازان چینی مثل جیلی و بزرگترین شرکت خودروسازی خصوصی در چین، چری و بی وای دی نیز از خالی ماندن ظرفیت رنج می برند.

در مقایسه، شرکت های ژاپنی هندا، تویوتا و نیسان در چین نه تنها ظرفیت خالی ندارند بلکه بیشتر از ظرفیت خود سفارش دریافت می کنند. ظاهراً چینی ها اشتهای خود را نسبت به برندهای ژاپنی از دست نداده اند. شاید دلیل آن کم مصرف بودن محصولات و برندهای ژاپنی است.

انتهای پیام/

برندهای آلمانی و لوکس مثل بنز و ب ام و هنوز مشتریان خود را دارند و با خالی ماندن ظرفیت مواجه نیستند. حکومت چین قوانین سخت گیرانه ای برای احداث کارخانه های خودروهای بنزین سوز وضع کرده است. همچنین قوانین تشویق می کنند که کمپانی های بزرگتر، خودروسازان کوچکتر را خریداری کنند. این تصمیم ها هم می تواند در خالی ماندن ظرفیت ها مؤثر واقع شود.

استارت آپ هایی که در انرژی های نو و تجدیدپذیر کار می کنند از موج به وجود آمده بهتر استفاده می کنند. برای مثال شرکت CHJ اقدام به خریداری لیفان موتورز کرده است.

بایتون Byton هم خودروساز برقی دیگری است که واحد در حال ورشکستگی از FAW را خریداری کرده است و از امکانات آن برای تولید خودروهای برقی استفاده می کند.  

لینک کوتاه خبر: https://mihansanat.ir/?p=186215
برچسب‌ها :

دیدگاه شما

0 دیدگاه