«خباثت مقدس» توجیه هولناک‌ترین جنایت‌های تاریخ

به گزارش میهن صنعت به نقل از جام، روزنامه صهیونیستی "هاآرتص" (Haaretz) با انتشار یادداشتی به قلم "گیدئون لوی" ستون نویس این روزنامه، تحت عنوان "زندگی در انکار را کنار بگذارید؛ اسرائیل کشوری شیطانی است" به نقد سیاست های رژیم صهیونیستی پرداخته است.

در این یادداشت می خوانیم:

تاکنون ناسیونالیسم و نژادپرستی، خوار شمردن جان عرب ها و نفرت از مخالفان اشغالگری، خود قربانی انگاری و منجی گرایی را از جمله ی عناصری برشمرده ایم که در رفتار رژیم اشغالگر اسراییل به چشم می خورد. اما یک عنصر دیگر را هم باید به این موارد بیافزاییم که بدون آن نمی توان رفتار این رژیم را فهمید: خباثت. خباثت محض. خباثت سادیستی. خباثت بخاطر خباثت. گاهی اوقات، خباثت تنها چیزی است که رفتار این رژیم را توجیه می کند.

«ایوا ایلوز» اخیرا در مقاله ای در نسخه عبری «هاآرتص» نشانه های خباثت را شرح داد. مقاله ی او، که انگاره ی پیش پا افتادگی خباثت را به پرسش می گیرد، جامعه ی ملی را همچون منبع خباثت قلمداد می کند. او با استفاده از نظریه «لودویگ ویتگنشتاین» فیلسوف، یک «شباهت خانوادگی» بین اشغالگری اسراییل و رژیم های خبیث تاریخ می یابد. این شباهت نه ثابت می کند اسراییل نازی است و نه حتی فاشیست بودن آن را ثابت می کند. اما با این حال ثابت می کند عضوی از همان خانواده ی هولناک است، خانواده ی حکومت های خبیث. تحلیل «ایلوز» تحلیلی یأس آور و برجسته است.

خباثتی که «ایلوز» به اسراییل منتسب می کند خباثتی پیش پا افتاده و مبتذل نیست، در هر جایی امکان ظهور ندارد، و ریشه هایی سیاسی و اجتماعی دارد که عمیقا در بطن جامعه اسراییل فرو رفته است.

اما در کنار این قبیل تحلیل ها، باید تاریخچه ای مختصر از خباثت هم در دست داشته باشیم. باید نمونه هایی را بدست دهیم که در کنار هم یک تصویر بزرگ و هولناک خلق کند، تصویری از خباثت اسراییل در مناطق اشغالی، و بدین طریق در مقابل کسانی که این خباثت را انکار می کنند بایستیم. مسئله، مسئله ی رفتار فردی نیست – مثل مورد گروهبان «الور آزاریا» که بخاطر قتل یک مهاجم فلسطینی اسیر در حبرون تحت محاکمه است – بلکه حرف ما به طرز رفتار این دم و دستگاه و رژیم اشغالگر بر می گردد که خباثت را در عمل اثبات می کند. در واقع، ادامه ی اشغالگری، خباثت را به اثبات می رساند. «ایلوز» و دیگر نویسندگان تحلیل هایی بحث برانگیز درباره ریشه های این خباثت ارائه داده اند، اما این ریشه ها هرچه که باشد، دیگر قابل انکار نیست.

یک مثال کار هزار شاهد را می کند: مورد «بلال کاید». مردی جوان که دوره ی ۱۴.۵ ساله ی حبس خود را بدون مرخصی گذراند، بدون اینکه حتی اجازه دهند دست کم بطور تلفنی با پدر محتضرش خداحافظی کند؛ این یعنی نشانه ای آشکار از خباثت.

حدود شش هفته پیش، «کاید» آماده می شد که از زندان آزاد شود. یکی از نمایندگان سرویس امنیتی «شین بت» – که یکی از بزرگترین سازمان های خباثت در اسراییل است – حتی تصویری از خانه ای را به او نشان داد که خانواده اش برای او ساخته بودند و قصدش این بود که در آستانه ی آزادی بر آتش بی قراری اش بیشتر بدمد. اما بعد، که خانواده اش بی صبرانه مقابل زندان انتظارش را می کشیدند و «کاید» هم در سلولش دم به دم هیجان زده تر می شد، به او اطلاع دادند به دستور مستقیم مقامات دست کم ۶ ماه دیگر باید حبس بکشد، بی که محاکمه ای در کار باشد یا توضیحی بشنود.

از آن زمان، او در اعتصاب غذا به سر می برد. دست های او را به تختش بسته اند. خانواده اش اجازه ملاقات با او را ندارد. نگهبانان زندان هیچگاه اتاق او را ترک نمی کنند و چراغ ها حتی برای یک لحظه خاموش نمی شود. خباثت.

فقط خباثت است که رفتار این حکومت در قبال «کاید» را توجیه می کند؛ فقط یک حکومت خبیث چنین رفتاری در پیش می گیرد. آن اعلام حکم خودسرانه در آخرین لحظه اجحاف و تعدی است، و نحوه ی رفتار با او در این مدت هم اجحاف و تعدی بوده است.

فقط خباثت است که بازداشت یک مرد جوان دیگر به نام «حیران جراده» را در هفته گذشته توجیه می کند. «عارف» برادر «حیران» که سندروم دان داشت در ماه ژوئن کشته شد و پدرش دو روز پیش در گذشت. او بخاطر «نشر اظهارات تحریک آمیز در فیس بوک» در بازداشت به سر می برد و اجازه حضور در تشییع جنازه پدرش را نیافت. خباثت.

ادامه بازداشت «دارین طاطور» شاعر؛ خباثت. تخریب استخر شنای کوچکی که ساکنان منطقه «خیربت تانا» در شمال کرانه باختری برای خود ساخته بودند؛ خباثت. غصب تانکرهای آب گروهی از چوپان ها در دره اردن در گرمای ماه ژوئیه؛ خباثت.

برای بسیاری از اقدامات این رژیم اشغالگر که سرنوشت افراد، خانواده ها، گروه ها، روستاها، و شهرها را رقم می زند، دلیلی جز خباثت نمی توان یافت. فهرست این قبیل تصمیم ها و اقدامات به اندازه خود اشغالگری اسراییل عریض و طویل است. تحت فشار گذاشتن بیماران اهل غزه برای همدستی با نیروهای اسراییلی، حصر چند هفته ای شهرها و روستاها، محاصره غزه، تخریب خانه ها؛ همگی چیزی نیست جز خباثت.

وجود این خباثت را، چه پیش پا افتاده باشد چه نباشد، باید تصدیق کرد و بایستی دانست که یکی از پر نفوذ ترین ارزش ها در اسراییل است. بله، یک رژیم خبیث در اسراییل بر سر کار است، و این یعنی اسراییل یک حکومت خبیث است.