موازی کاری به سبک دولتی‌ها/ ثبات اشتغال 4200 نفر مهمتر است یا تولید یک محصول مجهول الهویه

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، طی چند وقت گذشته خبرهایی مبنی بر احداث کارخانه تولید کامیون در مشکین شهر  بر روی خروجی برخی از رسانه های کشور قرار گرفت که بر اساس آن قرار است فاز نخست این کارخانه تولید کامیون با حضور دکتر حسن روحانی؛ رئیس جمهور کشورمان افتتاح شود.

بر اساس آنچه که نماینده مردم مشکین شهر مدعی شده این کارخانه تولید کامیون قرار است با سرمایه گذاری 400 میلیارد تومانی بخش خصوصی به تولید محصولاتی شبیه کامیون های بنز بپردازد که البته پلتفرم و بدنه آن ها 100 درصد تولید داخل است!!!

افتتاح این کارخانه توسط رئیس جمهور و ادعای نماینده مردم مشکین شهر و از همه مهمتر ماهیت فعالیت احتمالی این کارخانه از چند منظر قابل بررسی و تامل است.

اول آنکه چگونه قرار است یک کارخانه تولید کامیون که گفته می شود قرار است محصولات بنز را تولید کند و نامی هم از شرکت بنز که در ایران یک نماینده رسمی و انحصاری قدیمی به نام ایران خودرو دیزل دارد، به فعالیت بپردازد؟ گفته می شود که قطعات مورد نیاز این کارخانه قرار است از مبادی غیر رسمی مانند ترکیه، بلاروس و … تامین شود و این درحالی است که فرایند توزیع قطعات توسط شرکت مرسدس بنز، یک فرایند شفاف و روشن است و عملا این کار غیر ممکن خواهد بود. شرکت های معتبر آلمانی مانند مرسدس بنز تامین قطعات نماینده های رسمی خودرا از طریق یک سامانه رجیستری انجام می دهند که مشخص می شود این قطعات به دست کدام نماینده رسیده و در تولید چه محصولی در چه کشوری به کار گرفته شده است.

موضوع بعدی اشاره به اشتغال 500 نفر در شروع کار و 1000 نفر در فاز بعدی تولید کارخانه مشکین شهر است. بر فرض اینکه در شروع کار نیز 1000 نفر مشغول کار شوند، ذکر این نکته ضروری است که ایران خودرو دیزل به عنوان تنها نماینده رسمی شرکت مرسدس بنز در ایران که بیش از 40 سال است که نماینده این شرکت است، 4200 پرسنل دارد که به دلیل مشکلات تحریم، اشتغال این افراد تحت الشعاع قرار گرفته است. بر کسی پوشیده نیست که راه اندازی این کارخانه در مشکین شهر که افتتاح آن نیز توسط رئیس جمهور کشورمان صورت خواهد گرفت، قطعا نیازمند حمایت دولت است. حال این پرسش مطرح می شود که آیا ایران خودرو دیزل و 4200 پرسنل آن بیشتر مستحق این حمایت نیستند؟ این موازی کاری آن هم در شرایطی که یک کارخانه مجهز تولید کامیون که بیش از 40 سال سابقه دارد و به دلیل عدم حمایت ها در شرایط سختی به سر می برد، قرار است منافع چه شخص و یا اشخاصی را تامین کند؟

خواندن این مطلب را از دست ندهید:

جمعیت بیکاران تحصیلات عالی چه قدر است؟

همچنین نکته قابل تامل اینجاست که چگونه قرار است یک کامیون شبیه بنز با داخلی سازی 100 درصدی پلتفرم و بدنه تولید شود؟ اگر امکان داخلی سازی 100 درصدی پلتفرم و بدنه کامیون در کشور وجود دارد چگونه شرکت های قدیمی و با سابقه تا کنون اقدام به تولید آن نکرده اند تا بتوانند جوابگوی نیاز مشتریان خود باشند؟

در شرایط فعلی شرکت های قدیمی تولیدکننده خودروهای تجاری و سنگین مانند سایپا دیزل و ایران خودرو دیزل به دلیل بدعهدی شرکای تجاری‌شان در تولید و تحویل خودروهای پیش فروش کرده خود مانده اند، حال چطور یک کارخانه تولید کامیون تازه تاسیس آن هم با سرمایه 400 میلیارد تومانی قصد دارد به تولید یک محصول مجهول الهویه بپردازد؟

از طرفی شرکت ایران خودرو دیزل اعلام کرده که هیچ ارتباطی با کارخانه تولید کامیون در مشکین شهر ندارد و با این شرایط مسئولیت تامین قطعات و از همه مهمتر خدمات پس از فروش تولیدات این کارخانه بر عهده ی کارخانه تولید کامیون مشکین شهر خواهد بود. پرسشی که مطرح می شود این است که اگر بر فرض این کارخانه به مرحله تولید برسد، کدام خریدار جرات خرید محصول از کارخانه ای را می کند که معلوم نیست از کجا و به چه طریق می خواهد مسئولیت خدمات پس از فروش محصولات تولیدی خودرا بر عهده بگیرد؟ مجددا تاکید می شود که نماینده رسمی و انحصاری مرسدس بنز در ایران به دلیل مشکلات تحریم در تامین قطعات و خدمات پس از فروش محصولات خود با این مقدار از سابقه، دچار مشکلات عدیده شده است.

به گزارش خبرنگار «میهن صنعت»، کارشناسان معتقدند که با توجه به شرایط فعلی کشور اکنون زمان مناسبی برای موازی کاری دولت و حمایت از چنین شرکت هایی نیست و اگر قرار است دولت و نهادهای مربوطه در سال رونق تولید حمایتی از بخش های تولیدی کشور بکنند، بهتر است شرکت های قدیمی را دریابند تا به این واسطه چرخه تولید متوقف نشود و از طرفی مشتریان نارضی شرکت ها به حق و حقوق خود برسند.

با توجه به نزدیکی انتخابات مجلس نباید رفتاری از برخی از افراد سر بزند که این ابهام به وجود بیاید که برخی قصد دارند تا رفتارهای اینچنینی حمایت مردم را مجدد به دست بیاورند. قطع به یقین در احداث این کارخانه نیز همچین نیتی وجود ندارد اما یک حساب سر انگشتی نشان می دهد که این کار در حقیقت اتلاف زمان و سرمایه است.

از یاد نبریم که زمانی به اسم صادرات و ارز آوری سایت های تولیدی خودرو به صورت دستوری در برخی از کشورها ایجاد شد که عملا جز ضررهای سنگین مالی برای خودروسازان داخلی هیچ خروجی دیگری نداشت. اکنون هم نباید به اسم رونق تولید و ایجاد اشتغال، اشتباهات گذشته را تکرار کنیم. هدر رفتن سرمایه به خودی خود می تواند چوب لای چرخ تولید باشد پس بهتر است با هوشیاری بیشتر به معنای واقعی فعل رونق تولید را صرف کنیم و از هرگونه موازی کاری که به زیان تولید و اشتغال کشور است، پرهیز کنیم.

انتهای پیام/