یافته های تلخ درباره شیرین کننده های رژیمی

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی «میهن صنعت»، به نقل از شاتل لند البته انواعی از شکلات های با کالری پائین نیز در بازار یافت می شود مثل شکلات هایی که با ساکاروز، شکر زرد و عسل ساخته می شوند اما کدامیک از این شکلات ها خطر کمتری برای سلامتی دارند و مطمئن تر هستند. از این رو به صرف کم کالری بودن و رژیمی بودن نمی توان به ماده خوراکی و شکلات اعتماد کرد زیرا این مواد ترکیبات متنوعی دارند که هر یک اثر متفاوتی بر بدن می گذارند.

ساخارین «saccharin»
از میان تمام شیرین کننده ها ساخارین با استقبال زیادی روبه رو است. چون این ماده سطح قند خون را بالانمی برد و کالری زیادی هم ندارد. از طرف دیگر این شیرین کننده 200 تا 700 بار بیشتر از شکر اثر شیرین کنندگی دارد. ساخارین در مواد خوراکی زیادی از جمله مربا، آدامس، تولیدات قنادی ها و… مورد استفاده قرار می گیرد و تا حدودی نیز آلرژی زا است اما آنچه بیشتر از هر چیز استفاده از ساخارین را ممنوع می کند اثر سرطان زا بودن آن است. بنابراین هر چه محصولات خوراکی از این ماده تهی باشد بهتر است.

اسپارتام «aspartame»
کالری اسپارتام بسیار ناچیز است اما این ماده باعث استفراغ، حالت تهوع، دردهای شکمی و احساس خستگی مفرط می شود. علاوه بر این اسپارتام 150 بار بیشتر از شکر اثر شیرین کنندگی دارد.
در کل مصرف این ماده توصیه نمی شود زیرا اسپارتام هنگام متابولیسم در بدن تبدیل به متانول شده و باعث آسیب به مغز در طولانی مدت می شود اما این ماده معمولاً در محصولات غذایی استفاده می شود که نیاز به نگهداری طولانی مدت مثل نوشابه های رژیمی و شربت دارد.

ساکرالوز «sucralose»
ساکرالوز شیرین کننده ای است که اثر تغذیه ای بر بدن ندارد و سطح قند خون را بالانمی برد و به وسیله بیماران دیابتی بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد. این ماده شیرین کننده تحت عنوان تجاری «اسپلندا » و به منظور قند مصرفی مورد استفاده قرار می گیرد ولی کالری خیلی ناچیزی دارد.
اما با این اوصاف از مواد شیمیایی به نام کالرین، متانول و اسید استیک که برای بدن مضر هستند تشکیل شده و برای سلامتی بسیار نامناسب است و اثرات عصبی و مسمومیتی بر جای می گذارد.

نئوتام «neotame»
این ماده نسل جدیدی از اسپارتام است ولی به اندازه آن با خطر فنیل کتونوریا(PKU)روبه رو نیست. نئوتام 13 هزار بار از شکر شیرین تر است بنابراین از این ماده در مواد خوراکی و شیرین به طور کم استفاده می شود. خطرات احتمالی این ماده هنوز شناسایی نشده است اما نئوتام کالری کمی داشته و قند خون را بالانمی برد. علاوه بر این به سرعت در بدن سوخت و ساز شده و به سرعت نیز از بدن دفع می شود.

استویا «stevia»
استویا از عصاره یک گیاه مشتق شده و در برابر شکر کالری پائینی دارد اما این ماده100 بار شیرین تر از شکر است بنابراین از آن به طور محدود استفاده می شود. این ماده قند خون را بالانمی برد و کاملاً طبیعی است و توسط بیماران دیابتی مورد استفاده قرار می گیرد. عوارض جانبی این ماده هنوز شناخته شده نیست ولی مصرف این ماده همراه با احساس سیری و حالت تهوع است.

شربت آگیو «agave syrup»
این شربت یا نکتار منشایی گیاهی دارد و بیشتر از 50 درصد شیرین تر از شکر است. علاوه بر آن حاوی 90 درصد فروکتوز است و سطح قند خون را بالانمی برد. این ماده به ندرت و به کندی جذب بدن می شود و انرژی را به طور ثابت آزاد می کند. هرچند فرایند تبدیل نشاسته در شربت آگیو به شیرین کننده غلیظ شده به صورت آنزیمی است بنابراین آگیو جانشین کاملاً مناسبی برای شکر نیست.

دیگر جانشین ها
شکر زرد شکل غلیظ شده شربت نیشکر است. این ماده شکل سالم تری از شیرین کننده هاست که حاوی فیبر و آهن است. با این حال توصیه می شود بیماران دیابتی از این ماده به طور محدود استفاده کنند. مهم ترین ترکیب شکر زرد شامل ساکاروز می شود.عسل و دیگر شیرین کننده های طبیعی سه بار شیرین تر از شکر بوده و منبعی غنی از فروکتوز و گلوکوز هستند. این بدان معنا است که اگر بیماران دیابتی مصرف شکر یا قند را قطع می کنند عسل و شکر زرد گزینه خوبی برای آنان است. عسل سالم بوده و حاوی ویتامین های ب2، ب6 و مس، آهن و منیزیم است. در هر حال مصرف تمام شیرین کننده ها با احتیاط توصیه می شود زیرا استفاده طولانی مدت از آن به سلامتی آسیب جدی وارد می کند.