چه کسی پاسخگوی کاهش صادرات فولاد آلیاژی خواهد بود؟

بنا بر اخبار رسیده با توجه به شدت گرفتن گرمای انتخابات یازدهمین دوره ریاست جمهوری و هزینه های فراوان نامزدها، بررسی این موضوع که سهامداران شرکت تازه تاسیس در آلمان افراد حقوقی هستند یا حقیقی و نسبت و وابستگی آنها با فولاد آلیاژی یزد چیست و چگونه است که محصولات تولیدی فولاد که تا سال گذشته به چند شرکت خریدار خارجی و دارای قرارداد با فولاد آلیاژی یزد برای صدور به خارج عرضه می شده است اینک با دور زدن خریداران خارجی که قرارداد رسمی با فولاد آلیاژی دارند دو نوبت دست به دست می گردد تا دوباره به همان خریداران خارجی برسد؟

به نظر می رسد حرکت سال گذشته مهندس غلامرضا قمیشی که مدتهاست به عنوان مشاور صنعتی یک از شخصیتها فعالیت می کرده با کاهش صادرات و ارزآوری همراه بوده و می تواند سیاست های صادراتی کشور را زیر سوال ببرد.

در سالهای 90 و 91 حدود 20 هزار تن انواع فولاد های آلیاژی ابزاری و مهندسی توسط چند خریدار خارجی خریداری و به آلمان، ایتالیا،اسپانیا، ترکیه و … صادر شده است. با توجه به اینکه این محصولات در شرایط عادی 2 برابر سایرمحصولات تولیدی شرکت قیمتگذاری می شود و ارز حاصله بسیار قابل توجه است. صدور محصولات شرکت در حال افزایش بود اما ظاهرا" شرکت جدیدالتاسیس با کنار زدن مشتریان  قراردادی قبلی این گمان را پیش آورد که نکنددر آمدهای واسطه گری و چند نوبت خرید و فروش کالا و دست به دست شدن سودهای رد و بدل شده صرف هزینهانتخابات یا طرق دیگر شود.  انتظار می رود شخص آقای دکتر محسن رضایی که در امور صنعتی از قمیشیمشاوره میگیرددر این زمینه بیانیه ای صادر و از مجموعه خود رفع ابهام نمایند.

خاطر نشان می سازد شرکت در حال حاضر سالانه حدود 350هزارتن انواع فولاد های خام و عملیات حرارت پذیر تولید1می کند که بین 80 الی 100 هزار تن آن مصارف آلیاژی در صنایع مختلف خودرو سازی، ماشین سازی، ابزار دقیق و… دارد که می تواند تا مرز 150 هزار تن افزایش یابد. گرچه در سال 2007 میلادی صادرات شرکت فولاد آلیاژی بهبیش از 30 هزار تن رسیده بود با کاهش روبرو شد اما این رقم صادراتی در سال 1390 به 8-7 هزار تن  و در سال گذشته به 20هزار تن رسید و حرکت چند ساله شرکتهای صادراتی و رساندن صادرات محصول به حدود 20 هزار تن امید زیادی را برای سود آوری بیشترشرکت و مطرح شدن در سطح جهانی به وجود آورده  بود که در صورت استمراررسیدن به حدود 100 هزار تن صادرات و ارز آوری طی چند سال آینده قابل پیش بینی بود.

به نظر میرسد تفکر انحصار گرایی و ابهام در سیاست  های صادراتی مدیران جدید شرکت فولاد آلیاژی و نادیده گرفتن تمامی تلاش و زحماتی که طی چند سال گذشته شرکت های طرف قرارداد با برنامه ریزی، سفرها و مذاکرات متعدد و زیانی که در این سالها برای به اوج رسیدن صادرات متحمل شدند ، می تواند خسارت های جبران ناپذیری  را برای افزایش صادرات ، حفظ وجهه ملی و منافع فولاد آلیاژی به بار آورد.

پیش بینی می شود در صورت بی توجهی شرکت فولاد آلیاژی یزد به تعهدات و سیاست های صادراتی خود با شرکت های خریدار خارجی، صادرات شرکت مجددا" سیر نزولی طی کند و به سطوح پایین تری حتی زیر 50 در صد برسد.

صاحب نظران معتقدند عقد اخوت با این شرکت تازه تاسیس می تواند موجب شود تا شرکت های طرف قرارداد ، مجبور  به عوض کردن منابع خرید و جایگزین کردن شرکت هایی از کشور چین  و … به جای فولاد آلیاژی شوند که در آن صورت بازاریابی جدید با توجه به تحریم ها و مشتریان تازه کارخانه، بسیار پر هزینه ، نفس گیر و ناممکن خواهد بود.

کارشناسان معتقدند در صورت کاهش میزان صادرات ، مجموعه فولاد آلیاژی یزد با صرف میلیون ها دلار به یک تولید کننده میلگرد معمولی بدلشده و جفای بسیاری در حق جایگاه شرکت ، سهامداران، نیروهای متخصص و کار آزموده وصد ها دستگاه ماشین آلات و تجهیزات پیشرفته صنعتی که با صرف هزینه بسیار صورت گرفتهخواهد شد .

امید است مدیر عامل محترم و مالکان و سهامداران شرکت صادراتی ثبت شده در آلمان پاسخی قانع کننده در این زمینه به افکار عمومی بدهند.